Logo Eibarko Udala
laga
1. lagatze (larga). du ad. (TE). Dejar, abandonar. Haren osasunan arduriak ez ebala lagatzen. (Ibilt 466). / Alde eban berak, eta bakarrik laga ninduan. / El se fue y me dejó solo. / Ez badozu aurrera juan gura hartu dozun bidian, lehelengotik lagatzia onena. / Si no quieres continuar en el camino que has emprendido, lo mejor es dejarlo desde luego. / Ezkondu danetik, danari larga detsa. / Desde que se ha casado ha dejado todo. Ik. itxi.
2. lagatze . du ad. (OEH). Dejar, permitir hacer algo. Kanonigotik beherakorik ez ei eben lagatzen Capilla Sixtinara sartzen.(Zirik 89). / --Aizu, Jauna... -- Baña, Paxanek ez zetsan laga jarraitzen. (Zirik 64).
3. lagatze . du ad. (OEH). Dejar, cesar de hacer algo. Bestiak, laga txixa eittiari ta laster erantzun zetsan. (Zirik 80). / Etxera juatiari bertan-behera laga-ta [...] sartu zan. (Zirik 118).
4. lagatze . du ad. (OEH). Dejar algo o a alguien de cierta manera. Otxabu onakin zentesimara lagatzen dira zuluak. / Harrittuta laga eban Eibarko jentia. (Zirik 104). / Laga hori nere kontura. (Zirik 44). / Lagaik atia zabalik. (Zirik 25). / Lagaixozu andra, ha uezaba da; nahi badau igoko da. (Zirik 61). / --Organu barrixa eitteko limosna eske nator. [...] --Ez, laga, laga. Gu lehenakin be konforme gara ta. (Zirik 42) / Gaitz batek gortuta laga arren [...]. (Ibilt 469).
5. lagatze . du ad. (OEH). Dejar, poner, colocar. Baiña, ha han laga ebenian, juan ziran beste guztiak ostatura. (Zirik 34). / Han billau eban, lagatako lekuan bertan. (Zirik 75). / Zeiñen eskuetan lagatzen dot [...] nere [...] ondrian gorabeheria. (Ibilt 483).
6. lagatze . dio ad. (OEH). Dejar, dar, legar, ceder, conceder, prestar. Lagaidak bizikletia bere billa juateko. (Zirik 15) / Uleixak, eukan dana laga jetsak ospittalari. (Zirik 109). / [Frailliak] azkenian laga zetsan burutik-beherako soiñekuori [senarrari]. (Ibilt 464).
laga-aldi. iz. (TE). Abandono, descuido. Ik. etsialdi.
lagia. izond. (JME). Dejado,-a.   Ardurabakua, zabarra. Mutil ona da baiña oso lagia bere gauzekin. / Laster galduko jok giltzia, ain dok lagia eze. Ik. lagazale.
lagia laga. [lagea laga] . esap. (TE). Dejar definitivamente, dejar absolutamente.   Total, erabat laga. Lagia laga, gehixago ez eban erre, nahiz da takorrixa merkatu. / Dejándolo de una vez, no fumó más aunque se abarató el tabaco.