Eibarko euskara hiztegia
laga
1.
lagatze
(larga).
du
ad.
(
TE).
Dejar,
abandonar.
Haren osasunan arduriak ez ebala lagatzen. (Ibilt 466).
/
Alde eban berak, eta bakarrik laga ninduan.
/ El se fue y me dejó solo. /
Ez badozu aurrera juan gura hartu dozun bidian, lehelengotik lagatzia onena.
/ Si no quieres continuar en el camino que has emprendido, lo mejor es dejarlo desde luego. /
Ezkondu danetik, danari larga detsa.
/ Desde que se ha casado ha dejado todo.
Ik.
itxi.
2.
lagatze
.
du
ad.
(
OEH).
Dejar,
permitir hacer algo.
Kanonigotik beherakorik ez ei eben lagatzen Capilla Sixtinara sartzen.(Zirik 89).
/
--Aizu, Jauna... -- Baña, Paxanek ez zetsan laga jarraitzen. (Zirik 64).
3.
lagatze
.
du
ad.
(
OEH).
Dejar,
cesar de hacer algo.
Bestiak, laga txixa eittiari ta laster erantzun zetsan. (Zirik 80).
/
Etxera juatiari bertan-behera laga-ta [...] sartu zan. (Zirik 118).
4.
lagatze
.
du
ad.
(
OEH).
Dejar algo o a alguien de cierta manera.
Otxabu onakin zentesimara lagatzen dira zuluak.
/
Harrittuta laga eban Eibarko jentia. (Zirik 104).
/
Laga hori nere kontura. (Zirik 44).
/
Lagaik atia zabalik. (Zirik 25).
/
Lagaixozu andra, ha uezaba da; nahi badau igoko da. (Zirik 61).
/
--Organu barrixa eitteko limosna eske nator. [...] --Ez, laga, laga. Gu lehenakin be konforme gara ta. (Zirik 42)
/
Gaitz batek gortuta laga arren [...]. (Ibilt 469).
5.
lagatze
.
du
ad.
(
OEH).
Dejar,
poner,
colocar.
Baiña, ha han laga ebenian, juan ziran beste guztiak ostatura. (Zirik 34).
/
Han billau eban, lagatako lekuan bertan. (Zirik 75).
/
Zeiñen eskuetan lagatzen dot [...] nere [...] ondrian gorabeheria. (Ibilt 483).
6.
lagatze
.
dio
ad.
(
OEH).
Dejar,
dar,
legar,
ceder,
conceder,
prestar.
Lagaidak bizikletia bere billa juateko. (Zirik 15)
/
Uleixak, eukan dana laga jetsak ospittalari. (Zirik 109).
/
[Frailliak] azkenian laga zetsan burutik-beherako soiñekuori [senarrari]. (Ibilt 464).
lagia.
izond.
(
JME).
Dejado,-a.
Ardurabakua, zabarra.
Mutil ona da baiña oso lagia bere gauzekin. /
Laster galduko jok giltzia, ain dok lagia eze.
Ik.
lagazale.
lagia laga.
[lagea laga]
.
esap.
(
TE).
Dejar definitivamente,
dejar absolutamente.
Total, erabat laga.
Lagia laga, gehixago ez eban erre, nahiz da takorrixa merkatu. / Dejándolo de una vez, no fumó más aunque se abarató el tabaco.